Καλως ορίσατε στο παράξενο μυαλό μου

Ο κόσμος είναι γεμάτος από μαγικά πράγματα που περιμένουν υπομονετικά το πνεύμα μας να γίνει πιο οξυδερκές.

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Χάρισμα σας το συναίσθημα



Χάρισμά σας το συναίσθημα του φόβου
Από καιρό τώρα στο τούνελ έχω μπει του τρόμου
Χάρισμά σας να ‘χετε την προστασία του νόμου
Ο σατανάς μου έδειξε τα σύνορα του πόνου

Και μ’ ανακήρυξε μεμιάς αφεντικό του φθόνου
Να γεύομαι μου έδειξε την αγωνία του φόνου
Χάρισμα λοιπόν σε εσάς το σύνδρομο του φόβου
Από καιρό τώρα στο τούνελ έχω μπει του τρόμου

Σιχάθηκα την ψεύτικη και σάπια ηθική σας
Το μόνο που σας έμεινε πίστη για τους θεούς σας
Να σπρώχνεστε στα τάματα, να έρπετε σαν φίδια,
να νιώθετε αναμάρτητοι και στο λαιμό στολίδια

Από παιδιά σας τα φορούν, το σχήμα φέρουν του σταυρού
Μοιάζει με την παραβολή για το μαρτύριο του στραβού
που τίποτε δεν έβλεπε, τον κόσμο δε τον γνώριζε
μα τον χριστό εις τον σταυρό ευθύς τον αναγνώριζε

Η πίστη σας μολύνθηκε σαν μουχλιασμένος άρτος
Χάρισμα σας ο θεός, ο δολοφόνος κάφρος
που συγγενής του κοντινός υπήρξε ο θανατάς
Υπάρχει μέσα σας για σας και πλάστηκε πριν από εσάς

Σαν ραψωδία αμόλυντη η αγνότητα του πόνου
Γλυκύτατο συναίσθημα αυτό του τέλειου φόνου
Χάρισμα λοιπόν σε εσάς το σύνδρομο του φόβου
Από καιρό τώρα στο τούνελ έχω μπει του τρόμου


Δ.Κ.
Θ.ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ(πίνακας)

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Από το άπειρο...σε μένα

Θέλω να αγγίξω τα φτερά σου,
θέλω να πετάξω,όχι πάνω αλλά μαζί με τα φτερά σου,
Θέλω η ομορφιά σου να με πνίξει στο πιο βαθύ ωκεανό
Οι χειμωνιάτικες Νότες να αγγίξουν τη σκοτεινιά μου όπως κάποτε εσύ άγγιζες το σώμα μου
Θέλω τους ανοιξιάτικους καρπούς σου ,να ανθίσουν στο σώμα μου που λιώνει απτο φως
Κουράστηκα απ'τα αστέρια που πεθαίνουν κάθε βράδυ στα όνειρα μου,Θέλω
αυτό που λάμπει και ξυπνάει το θάνατο των Κρίνων

η φωτιά του να καίει κάθε δάκρυ των ματιών σου,

Να φωτίζεις κάθε βράδυ
Γεννήθηκαν κάποια αστέρια και κάποια άλλα δεν τα βλέπουμε αλλα μας άφησαν τη λάμψη τους...


(πέρασε ένας χρόνος)

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Νερωμένο κρασί- Ιωάννης Πολέμης

Ό,τι κι αν είχε το 'χασε: γυναίκα, βιός, παιδιά του,
τίποτε δεν τ' απόμεινε στερνή παρηγοριά.
Πέταξ' η έννοια από το νου κι η ελπίδα απ' την καρδιά του
κι η υπομονή εμαρμάρωσε στα στήθη του βαριά.
Όπως τα λείψανα περνούν, περνάει αργά ο καιρός του
και ζη, δίχως ο δύστυχος να ξέρη το γιατί.
Μες στην ταβέρνα ολημερίς με το ποτήρι εμπρός του
του κάκου εκεί κι ανώφελα τη λησμονιά ζητεί.

«Καταραμένε κάπελα και κλέφτη ταβερνιάρη,
τι το νερώνεις το κρασί, και πίνω απ' το ξανθό,
και πίνω κι απ' το κόκκινο κι από το γιοματάρι
κι απ' το σώσμα το τραχύ, πίνω και δε μεθώ;

Δεν ήρθα για ξεφάντωμα μήτε για πανηγύρι,
ήρθα να βρω τη λησμονιά στο θάνατο κοντά...»
Κι ο κάπελας, γεμίζοντας και πάλι το ποτήρι,
με θλιβερό περίγελο στα λόγια του απαντά:

«Τι φταίω εγώ αν τα δάκρυα, που απελπισμένος χύνεις,
πέφτουν μες στο ποτήρι σου, σταλαγματιές θολές,
και το νερώνουν το κρασί κι αδύνατο το πίνεις;
Τι φταίω εγώ κι αν δεν μεθάς, τι φταίω εγώ κι αν κλαίς;»

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Ντεμέκ*

Όλοι θα έχουμε υποθέτω μια ώρα την ημέρα που μας αρέσει περισσότερο και άλλη που δεν μας αρέσει। Για μένα όπως και για σένα η καλύτερη είναι εκείνη που βλέπεις το πρώτο φως της μέρας,σε κανα δύωρο δηλαδή। Αρκετά ρομαντική θα έλεγα και περίεργη γιατί βλέπεις τα περισσότερα χρώματα στον ουρανό.Οι στίχοι του θανάση παπακωνσταντίνου ταιριάζουν όσο τίποτα άλλο "Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει."Η αλήθεια είναι ότι σου βγάζει και μια μελαγχολία γιατί ξημερώνει και εσύ δεν το θες και δεν το θες γιατί αν ήθελες θα είχες πάει για ύπνο να περάσει και γρήγορα η βραδιά॥Τέλοσπαντων, σίγουρα,σε μένα τουλάχιστον, υπάρχει και η χειρότερη ώρα της ημέρας και είναι εκείνη όταν νυχτώνει και ο μόνος λόγος είναι ότι δυσκολευομαι στην οραση...Προβλήματα που έχει ο κόσμος ε?
Αν όλα αυτά σου φάνηκαν λίγο άσχετα με τον τίτλο είναι γιατί όλα είναι ντεμέκ φίλε μου,ακόμα και αυτή η ανάρτηση είναι ντεμέκ ,βρες μου ένα λόγο που στις μέρες μας αξίζει να πιστέψεις σε αυτό।Ντεμέκ άνθρωποι,ντεμέκ καταστάσεις...

*ντεμέκ είναι μία λέξη που ποτέ δεν συμπάθησαν τα αυτάκια μου κι όμως τη βλέπω παντού॥

α και ξέχασα να πω κάτι επίκαιρο "άλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"

καλό σου βράδυ...

πάλι ξέχασα να πω κάτι,μια απειλή θα έλεγα καλύτερα-επιστρέφω σύντομα

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

R.I.P. "ποντικάκι"

Αυτήν την ώρα θα έπρεπε να είναι μια ανάρτηση με θέμα το χρόνο αλλα δυστυχώς γίνονται πράγματα που δεν το περιμένεις.Δυστυχώς "έφυγε" το "ποντικάκι" έτσι ξαφνικά..Δε ξέρω αν είναι λογικό γενικά να στεναχωριέσαι τόσο πλ για ένα γατάκι,για μένα είναι, παρά να στεναχωριέσαι για ε΄ναν άνθρωπο αλλα πραγματικά είναι λυπητερό να φευγουν με τέτοιο τρόπο τα ζωάκια που στο κάτω κάτω δε μπορούν να κάνουν και τίποτα..Δε ξέρω αν ο δικός μου "έφυγε" απο δηλητήριο,αν και δεν υπήρχε άλλος λόγος,εξάλλου είναι μόνο 6 μηνών αλλα πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω αν νιώθουν όμορφα όταν δολοφονούν τα ζώα και αν ξέρουν ότι κάποιους αυτό τους πονάει..Για πρώτη φορά δε θα είμαι τόσο καλός άνθρωπος και θέλω και πρέπει να νιώσουν έναν παρόμοιο πόνο, αρκεί να μην δολοφονηθούν άλλα ζώα ,για να καταλάβουν ότι για κάπιους είναι σημαντικά..Δυστυχώς ο χρόνος κλείνει με τον χειρότερο τρόπο..Ευχομαι επιτέλους σ αυτήν εδώ τη χώρα, δε ξέρω για άλλες, να κοιτάμε και τα ζωάκια να δείξουμε ότι έχει μείνει έστω και λίγο ίχνος πολιτισμού..Ελπίζω να ναι καλα...

Ευχομαι ο χρόνος να μην είναι σαν την τελευταία βδομάδα του 2010..Ευχομαι επίσης χρόνια πολλά και καλά .Υγεία, αγάπη και ευτυχία σε όλους...

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Θάλασσα


είναι κάποια τραγούδια που λες ότι γράφτηκαν για σένα κάθε στίχος ταιριάζει σ μια στιγμή της ζωής σου...

http://www.youtube.com/watch?v=qV-pFxVv6Wg

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Στο παράξενο μυαλό μου ...(3)


..Μ΄ αρέσουν τα καθαρά μέρη,χωρίς βρωμιά να ναι τακτοποιημένα χωρίς σκουπίδια και έτσι εδω και χρόνια κατέληξα ότι το περιβάλλον μου πρέπει να είναι καθαρό,οι δρόμοι που περπατω να είναι καθαροί ή τουλάχιστον να μην επιβαρύνονται απο μένα.Η οικολογία σίγουρα είναι απτα σημαντικότερα θέματα που ασχολείται ολόκληρος ο πλανήτης,όχι άδικα γτ πραγματικα φροντίσαμε να καταστρέψουμε ότι πιο όμορφο έχει να μας προσφέρει η γη,τη Φύση..Είναι ωραία να περπατας στα πάρκα και να τα βλέπεις καθαρα χωρίς τενεκεδάκια που ξέρεις ότι εκεί θα μείνουν μέχρι να περάσουν αιώνες.Είναι απαίσιο όμως να βλέπεις ανθρώπους να πετάνε σκουπίδια έξω απτον κάδο όταν ο κάδος βρίσκεται 2 μέτρα μακριά του και 2 μέτρα έξω απτο σπίτι του..Δε μπορώ να καταλάβω με τι νοοτροπία μεγάλωσαν κάποιοι άνθρωποι όταν δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μολύνουν το ίδιο τους το σπίτι..Πως περιμένω εγώ μετα να μην μολύνουν το "σπίτι" όλων μας?Πως έχω την απαίτηση απο έναν άνθρωπο που ζει με σκουπίδια να μην μολύνει το δρόμο που θα περπατάνε τα παιδιά του..Το σκουπίδι στο δρόμο το ξέρω είναι το ελάχιστο μπροστά σε αυτά τα αίσχη που κάνουμε με την νοοτροπία που μεγαλώσαμε..Το ερώτημα για μένα όμως είναι άλλο.Πως μπορούμε να μιλάμε για οικολογία όταν δεν γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι?Ποιο είδος ακριβώς θέλουμε να σώσουμε?Ας κοιταχτούμε πρώτα ο καθένας ξεχωριστα στον καφρέφτη...Είναι το σημαντικότερο...