Ντεμέκ*

Όλοι θα έχουμε υποθέτω μια ώρα την ημέρα που μας αρέσει περισσότερο και άλλη που δεν μας αρέσει। Για μένα όπως και για σένα η καλύτερη είναι εκείνη που βλέπεις το πρώτο φως της μέρας,σε κανα δύωρο δηλαδή। Αρκετά ρομαντική θα έλεγα και περίεργη γιατί βλέπεις τα περισσότερα χρώματα στον ουρανό.Οι στίχοι του θανάση παπακωνσταντίνου ταιριάζουν όσο τίποτα άλλο "Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη। Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει."Η αλήθεια είναι ότι σου βγάζει και μια μελαγχολία γιατί ξημερώνει και εσύ δεν το θες και δεν το θες γιατί αν ήθελες θα είχες πάει για ύπνο να περάσει και γρήγορα η βραδιά॥Τέλοσπαντων, σίγουρα,σε μένα τουλάχιστον, υπάρχει και η χειρότερη ώρα της ημέρας και είναι εκείνη όταν νυχτώνει και ο μόνος λόγος είναι ότι δυσκολευομαι στην οραση...Προβλήματα που έχει ο κόσμος ε?
Αν όλα αυτά σου φάνηκαν λίγο άσχετα με τον τίτλο είναι γιατί όλα είναι ντεμέκ φίλε μου,ακόμα και αυτή η ανάρτηση είναι ντεμέκ ,βρες μου ένα λόγο που στις μέρες μας αξίζει να πιστέψεις σε αυτό।Ντεμέκ άνθρωποι,ντεμέκ καταστάσεις...

*ντεμέκ είναι μία λέξη που ποτέ δεν συμπάθησαν τα αυτάκια μου κι όμως τη βλέπω παντού॥

α και ξέχασα να πω κάτι επίκαιρο "άλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"

καλό σου βράδυ...

πάλι ξέχασα να πω κάτι,μια απειλή θα έλεγα καλύτερα-επιστρέφω σύντομα