tag:blogger.com,1999:blog-21907049632727096582024-03-13T05:26:59.801-07:00Στο παράξενο μυαλό μου...Unknownnoreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-2408906967549546222012-01-07T07:02:00.000-08:002012-01-07T09:35:51.420-08:00Χάρισμα σας το συναίσθημα<a href="http://1.bp.blogspot.com/--1iOKeWVwG0/Twhfny6b7sI/AAAAAAAAAD4/VDR2W4ykYZ0/s1600/anestopoulos%2B2.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 240px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/--1iOKeWVwG0/Twhfny6b7sI/AAAAAAAAAD4/VDR2W4ykYZ0/s320/anestopoulos%2B2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5694906866096402114" /></a><br /><br />Χάρισμά σας το συναίσθημα του φόβου<br />Από καιρό τώρα στο τούνελ έχω μπει του τρόμου<br />Χάρισμά σας να ‘χετε την προστασία του νόμου<br />Ο σατανάς μου έδειξε τα σύνορα του πόνου<br /><br />Και μ’ ανακήρυξε μεμιάς αφεντικό του φθόνου<br />Να γεύομαι μου έδειξε την αγωνία του φόνου<br />Χάρισμα λοιπόν σε εσάς το σύνδρομο του φόβου<br />Από καιρό τώρα στο τούνελ έχω μπει του τρόμου<br /><br />Σιχάθηκα την ψεύτικη και σάπια ηθική σας<br />Το μόνο που σας έμεινε πίστη για τους θεούς σας<br />Να σπρώχνεστε στα τάματα, να έρπετε σαν φίδια,<br />να νιώθετε αναμάρτητοι και στο λαιμό στολίδια<br /><br />Από παιδιά σας τα φορούν, το σχήμα φέρουν του σταυρού<br />Μοιάζει με την παραβολή για το μαρτύριο του στραβού<br />που τίποτε δεν έβλεπε, τον κόσμο δε τον γνώριζε<br />μα τον χριστό εις τον σταυρό ευθύς τον αναγνώριζε<br /><br />Η πίστη σας μολύνθηκε σαν μουχλιασμένος άρτος<br />Χάρισμα σας ο θεός, ο δολοφόνος κάφρος<br />που συγγενής του κοντινός υπήρξε ο θανατάς<br />Υπάρχει μέσα σας για σας και πλάστηκε πριν από εσάς<br /><br />Σαν ραψωδία αμόλυντη η αγνότητα του πόνου<br />Γλυκύτατο συναίσθημα αυτό του τέλειου φόνου<br />Χάρισμα λοιπόν σε εσάς το σύνδρομο του φόβου<br />Από καιρό τώρα στο τούνελ έχω μπει του τρόμου<br /><br /><br />Δ.Κ.<br />Θ.ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ(πίνακας)Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-9533357224062599582011-12-27T13:10:00.000-08:002011-12-27T13:28:57.178-08:00Από το άπειρο...σε μέναΘέλω να αγγίξω τα φτερά σου,<br />θέλω να πετάξω,όχι πάνω αλλά μαζί με τα φτερά σου,<br />Θέλω η ομορφιά σου να με πνίξει στο πιο βαθύ ωκεανό<br />Οι χειμωνιάτικες Νότες να αγγίξουν τη σκοτεινιά μου όπως κάποτε εσύ άγγιζες το σώμα μου<br />Θέλω τους ανοιξιάτικους καρπούς σου ,να ανθίσουν στο σώμα μου που λιώνει απτο φως<br />Κουράστηκα απ'τα αστέρια που πεθαίνουν κάθε βράδυ στα όνειρα μου,Θέλω<br />αυτό που λάμπει και ξυπνάει το θάνατο των Κρίνων<br /><br />η φωτιά του να καίει κάθε δάκρυ των ματιών σου,<br /><br />Να φωτίζεις κάθε βράδυ<br />Γεννήθηκαν κάποια αστέρια και κάποια άλλα δεν τα βλέπουμε αλλα μας άφησαν τη λάμψη τους...<br /><br /><br />(πέρασε ένας χρόνος)Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-62872651218828941962011-09-07T18:14:00.000-07:002011-09-12T05:46:40.065-07:00Νερωμένο κρασί- Ιωάννης ΠολέμηςΌ,τι κι αν είχε το 'χασε: γυναίκα, βιός, παιδιά του,<br />τίποτε δεν τ' απόμεινε στερνή παρηγοριά.<br />Πέταξ' η έννοια από το νου κι η ελπίδα απ' την καρδιά του<br />κι η υπομονή εμαρμάρωσε στα στήθη του βαριά.<br />Όπως τα λείψανα περνούν, περνάει αργά ο καιρός του<br />και ζη, δίχως ο δύστυχος να ξέρη το γιατί.<br />Μες στην ταβέρνα ολημερίς με το ποτήρι εμπρός του<br />του κάκου εκεί κι ανώφελα τη λησμονιά ζητεί.<br /><br />«Καταραμένε κάπελα και κλέφτη ταβερνιάρη,<br />τι το νερώνεις το κρασί, και πίνω απ' το ξανθό,<br />και πίνω κι απ' το κόκκινο κι από το γιοματάρι<br />κι απ' το σώσμα το τραχύ, πίνω και δε μεθώ;<br /><br />Δεν ήρθα για ξεφάντωμα μήτε για πανηγύρι,<br />ήρθα να βρω τη λησμονιά στο θάνατο κοντά...»<br />Κι ο κάπελας, γεμίζοντας και πάλι το ποτήρι,<br />με θλιβερό περίγελο στα λόγια του απαντά:<br /><br />«Τι φταίω εγώ αν τα δάκρυα, που απελπισμένος χύνεις,<br />πέφτουν μες στο ποτήρι σου, σταλαγματιές θολές,<br />και το νερώνουν το κρασί κι αδύνατο το πίνεις;<br />Τι φταίω εγώ κι αν δεν μεθάς, τι φταίω εγώ κι αν κλαίς;»Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-59778173940569997892011-06-21T17:58:00.000-07:002011-06-21T18:33:51.741-07:00Ντεμέκ*Όλοι θα έχουμε υποθέτω μια ώρα την ημέρα που μας αρέσει περισσότερο και άλλη που δεν μας αρέσει। Για μένα όπως και για σένα η καλύτερη είναι εκείνη που βλέπεις το πρώτο φως της μέρας,σε κανα δύωρο δηλαδή। Αρκετά ρομαντική θα έλεγα και περίεργη γιατί βλέπεις τα περισσότερα χρώματα στον ουρανό.Οι στίχοι του θανάση παπακωνσταντίνου ταιριάζουν όσο τίποτα άλλο "<span style="color: rgb(0, 0, 153);">Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη</span><span style="color: rgb(0, 0, 153);">।</span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"> Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά</span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"> ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.</span>"Η αλήθεια είναι ότι σου βγάζει και μια μελαγχολία γιατί ξημερώνει και εσύ δεν το θες και δεν το θες γιατί αν ήθελες θα είχες πάει για ύπνο να περάσει και γρήγορα η βραδιά॥Τέλοσπαντων, σίγουρα,σε μένα τουλάχιστον, υπάρχει και η χειρότερη ώρα της ημέρας και είναι εκείνη όταν νυχτώνει και ο μόνος λόγος είναι ότι δυσκολευομαι στην οραση...Προβλήματα που έχει ο κόσμος ε?<br /> Αν όλα αυτά σου φάνηκαν λίγο άσχετα με τον τίτλο είναι γιατί όλα είναι ντεμέκ φίλε μου,ακόμα και αυτή η ανάρτηση είναι ντεμέκ ,βρες μου ένα λόγο που στις μέρες μας αξίζει να πιστέψεις σε αυτό।Ντεμέκ άνθρωποι,ντεμέκ καταστάσεις...<br /><br />*ντεμέκ είναι μία λέξη που ποτέ δεν συμπάθησαν τα αυτάκια μου κι όμως τη βλέπω παντού॥<br /><br />α και ξέχασα να πω κάτι επίκαιρο "άλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"<br /><br />καλό σου βράδυ...<br /><br />πάλι ξέχασα να πω κάτι,μια απειλή θα έλεγα καλύτερα-επιστρέφω σύντομαUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-78526192962297885342010-12-31T04:08:00.000-08:002010-12-31T11:27:23.034-08:00R.I.P. "ποντικάκι"Αυτήν την ώρα θα έπρεπε να είναι μια ανάρτηση με θέμα το χρόνο αλλα δυστυχώς γίνονται πράγματα που δεν το περιμένεις.Δυστυχώς "έφυγε" το "ποντικάκι" έτσι ξαφνικά..Δε ξέρω αν είναι λογικό γενικά να στεναχωριέσαι τόσο πλ για ένα γατάκι,για μένα είναι, παρά να στεναχωριέσαι για ε΄ναν άνθρωπο αλλα πραγματικά είναι λυπητερό να φευγουν με τέτοιο τρόπο τα ζωάκια που στο κάτω κάτω δε μπορούν να κάνουν και τίποτα..Δε ξέρω αν ο δικός μου "έφυγε" απο δηλητήριο,αν και δεν υπήρχε άλλος λόγος,εξάλλου είναι μόνο 6 μηνών αλλα πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω αν νιώθουν όμορφα όταν δολοφονούν τα ζώα και αν ξέρουν ότι κάποιους αυτό τους πονάει..Για πρώτη φορά δε θα είμαι τόσο καλός άνθρωπος και θέλω και πρέπει να νιώσουν έναν παρόμοιο πόνο, αρκεί να μην δολοφονηθούν άλλα ζώα ,για να καταλάβουν ότι για κάπιους είναι σημαντικά..Δυστυχώς ο χρόνος κλείνει με τον χειρότερο τρόπο..Ευχομαι επιτέλους σ αυτήν εδώ τη χώρα, δε ξέρω για άλλες, να κοιτάμε και τα ζωάκια να δείξουμε ότι έχει μείνει έστω και λίγο ίχνος πολιτισμού..Ελπίζω να ναι καλα...<br /><br />Ευχομαι ο χρόνος να μην είναι σαν την τελευταία βδομάδα του 2010..<span style="font-size:180%;"><span style="color: rgb(0, 0, 153);font-family:arial;" >Ευχομαι επίσης χρόνια πολλά και καλά .Υγεία, αγάπη και ευτυχία σε όλους...</span></span>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-34854438494841809382010-06-21T17:48:00.000-07:002010-06-21T17:56:42.711-07:00Θάλασσα<a href="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TCAJoyXRyVI/AAAAAAAAACs/yFCLp-AfsWI/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TCAJoyXRyVI/AAAAAAAAACs/yFCLp-AfsWI/s320/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485394942456088914" /></a><br />είναι κάποια τραγούδια που λες ότι γράφτηκαν για σένα κάθε στίχος ταιριάζει σ μια στιγμή της ζωής σου...<br /><br />http://www.youtube.com/watch?v=qV-pFxVv6WgUnknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-76437982940335844772010-06-18T15:52:00.000-07:002010-06-18T16:19:16.682-07:00Στο παράξενο μυαλό μου ...(3)<a href="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TBv91R4gx2I/AAAAAAAAACk/LYH2fxPzKL4/s1600/prasino.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; DISPLAY: block; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5484256063029036898" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TBv91R4gx2I/AAAAAAAAACk/LYH2fxPzKL4/s320/prasino.jpg" /></a><br /><div>..Μ΄ αρέσουν τα καθαρά μέρη,χωρίς βρωμιά να ναι τακτοποιημένα χωρίς σκουπίδια και έτσι εδω και χρόνια κατέληξα ότι το περιβάλλον μου πρέπει να είναι καθαρό,οι δρόμοι που περπατω να είναι καθαροί ή τουλάχιστον να μην επιβαρύνονται απο μένα.Η οικολογία σίγουρα είναι απτα σημαντικότερα θέματα που ασχολείται ολόκληρος ο πλανήτης,όχι άδικα γτ πραγματικα φροντίσαμε να καταστρέψουμε ότι πιο όμορφο έχει να μας προσφέρει η γη,τη Φύση..Είναι ωραία να περπατας στα πάρκα και να τα βλέπεις καθαρα χωρίς τενεκεδάκια που ξέρεις ότι εκεί θα μείνουν μέχρι να περάσουν αιώνες.Είναι απαίσιο όμως να βλέπεις ανθρώπους να πετάνε σκουπίδια έξω απτον κάδο όταν ο κάδος βρίσκεται 2 μέτρα μακριά του και 2 μέτρα έξω απτο σπίτι του..Δε μπορώ να καταλάβω με τι νοοτροπία μεγάλωσαν κάποιοι άνθρωποι όταν δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μολύνουν το ίδιο τους το σπίτι..Πως περιμένω εγώ μετα να μην μολύνουν το "σπίτι" όλων μας?Πως έχω την απαίτηση απο έναν άνθρωπο που ζει με σκουπίδια να μην μολύνει το δρόμο που θα περπατάνε τα παιδιά του..Το σκουπίδι στο δρόμο το ξέρω είναι το ελάχιστο μπροστά σε αυτά τα αίσχη που κάνουμε με την νοοτροπία που μεγαλώσαμε..Το ερώτημα για μένα όμως είναι άλλο.Πως μπορούμε να μιλάμε για οικολογία όταν δεν γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι?Ποιο είδος ακριβώς θέλουμε να σώσουμε?Ας κοιταχτούμε πρώτα ο καθένας ξεχωριστα στον καφρέφτη...Είναι το σημαντικότερο...</div>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-69324198073698660352010-06-17T13:17:00.000-07:002010-06-17T13:23:59.781-07:00<p align="left"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TBqDNmTcqZI/AAAAAAAAACc/0GgF_9JyCJQ/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; DISPLAY: block; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5483839765920655762" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TBqDNmTcqZI/AAAAAAAAACc/0GgF_9JyCJQ/s320/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" /></a><a href="http://www.youtube.com/watch?v=jZ5KAbxEfPM">http://www.youtube.com/watch?v=jZ5KAbxEfPM</a></p>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-27656542929527043142010-06-07T17:56:00.000-07:002010-06-07T18:13:43.502-07:00Φύλακας ΆΓΓΕΛΟΣ<a href="http://2.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TA2VtgBwo9I/AAAAAAAAACU/ajQprv-P4MA/s1600/DSCN1590.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; DISPLAY: block; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5480200930503730130" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TA2VtgBwo9I/AAAAAAAAACU/ajQprv-P4MA/s320/DSCN1590.JPG" /></a> Ξέρω ότι αν πω χρόνια πολλα θα είναι η μεγαλύτερη ειρωνεία,δε ξέρω αν θα πω χρόνια καλα αν είναι αυτονόητο και τελικα δε ξέρω αν έχει νόημα να σου ευχηθω τη σημερινη μέρα...δε έχω έρθει εκεί ποτέ...κανείς μας δε ξέρει...Ένα μόνο γνωρίζω ότι δε σε γνώρισα ποτε και όμως πέρασα τη μεγαλύτερη θλίψη που έχω νιώσει ποτέ.Βλέπεις όταν αγαπάς κάποιον η θλίψη γίνεται διπλή για σένα.Μέσα απο όλο αυτό σ αγάπησα κ εγω όσο εκείνη,προσευχόμουν κ εγώ διπλά για σένα.Είναι τρελό,συγγνώμη μόνο έτσι μπορω να το χαρακτηρίσω, να μην σ έχω δει ποτέ και να καταφέρνεις να με γεμίζεις με τόσα συναισθήματα σε μόνο λίγες στιγμές...Σήμερα λοιπόν είναι η μέρα σου και το μόνο που ευχομαι είναι να ΤΗΝ προσέχεις απο εκει΄..Εσύ τουλάχιστον ξέρεις...Μαζί με εσένα θα είμαστε ο Φύλακας Άγγελος της,ξέρω ότι είσαι εδω και εκείνη το ξέρει...και να ξέρεις κρατάω τις υποσχέσεις μου...Καλό ταξίδι...Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-32652642578226195222010-05-29T19:10:00.000-07:002010-05-29T20:15:58.571-07:00Ιδιος φόβος,ίδιες αναμνήσεις...<a href="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TAHXyZjqjtI/AAAAAAAAACM/OOIuAadcCjY/s1600/DSCN1666.JPG"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/TAHXyZjqjtI/AAAAAAAAACM/OOIuAadcCjY/s320/DSCN1666.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5476895882713140946" /></a><br />Όνειρο ήταν...σε λίγο ξημερώνει...θα αποχαιρετήσω για ακόμη μια φορα το σκοτάδι..:πάλι όμως βλέπεις ότι όπου κι αν πας όπου κι αν καταλήξεις γυρνάς πίσω,νιώθοντας ότι κάτι σου λείπει..Οι μέρες πλησιάζουν΄,δε ξέρεις πως θα το αντιμετωπίσεις,τι θα νιώθεις,σίγουρα θα είναι χειρότερο απτο σημερινό, πιο δύσκολο..Ο ίδιος φόβος σε κηνυγάει άλλες φορές νομίζεις ότι ξεφευγεις αλλες θαρρείς ότι σε έχει πιάσει και σ αφήνει μόνο τότε που κοιτάς το "σωσίβιο"..Μαζί με το φοβό νιώθεις τις αναμνήσεις να σου στοιχειώνουν το μυαλο.Να σου δίνουν ένα συναίσθημα ξεχωριστό και όμως είσαι ανέτοιμος να το αντιμετωπίσεις..''Πάλι είσαι εδω,εσύ΄η ίδια με όλες τις ανασφάλειες σου,το ξέρω ότι δε ξεχνάς πρόλαβα να σε μάθω καλα βλέπεις.Είχες το ίδιο βλέμα που πάντα έλεγες΄φύγε αλλα να είσαι εδω""...Τ ο παρελθόν λένε είναι ο καλύτερος τρόπος να κοιτάξεις το μέλλον.Για να ξανακοιτάξεις το παρελθόν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος......?<br /><br /><br />Μες τον ύπνο μου απόψε μετ' από καιρό<br />ήρθε μια παλιά μου αγάπη πάλι στο όνειρο.<br />Πιάσαμε γλυκειά κουβέντα και μιλήσαμε<br />πως τα έφερε η μοίρα και χωρίσαμε.<br />Που ήσουν είπα τόσα χρόνια και με ξέχασες<br />που είναι η μεγάλη αγάπη που μου έταξες.<br />Δεν σε ξέχασα ποτέ μου μου είπες σιγανά<br />ήρθα πλάϊ σου να μείνω για παντοτινά.<br />Και έστησε η καρδιά για λίγο γλέντι και χορό,<br />όμως ξύπνησα και είδα ένα όνειρο.<br />Έλα το απόψινό μου όνειρο με έκανε ευτυχισμένο,<br />γιατί είδα το κορμάκι τζη πως το είχα αγκαλιασμένο.<br />Έλα, απόψε σε ονειρεύτηκα και έχω χαρά μεγάλη,<br />γιατί είδα πως με κοίμιζες στην δροσερή σου αγκάλη.<br />Έλα, όποτε θες στο όνειρο να 'ρχεσαι να μου φέρνεις<br />για λίγη ώρα την χαρά να φευγε να την παίρνεις.<br />Όποτε έρχεται μες το όνειρο, όποτε θέλει εκείνη<br />κι ύπνο να κάνω ανθρώπινο ποτέ τζη δεν μ' αφήνει.<br />Έλα, το αποψινό μου όνειρο να 'θελα ξεδιλιάνει<br />να δεις τι γλέντια και χαρές η καρδιά ήθελα να τα κάνει.<br />Ένα φιλί στον ύπνο μου ήρθε και έδωσέ μου.<br />Μέρες γροικώ την γλύκα που άφησέ μου.<br />Έλα να μπόρουνα να σε θωρρώ εις το όνειρό μου μόνο.<br />Ετσά θε να παιρνώ καλά χωρίς καημό και πόνο.<br />Αν ήτανε αληθινά τα όνειρα που βλέπω<br />μέρα και νύχτα δίπλα μου μωρό μου 'θελα να σε έχω.<br />'Ελα το όνειρο που είδα οψαργάς, αμάν αμάν, να το ξαναθωρρούσα.<br />Δεν με νοιάζε λόγω τιμής να μην ξαναξυπνούσα.<br />Παντοτινό μου, μωρό μου, παντοτινό μου σύντροφο σε έχω στα όνειρά μου,<br />γιατί κρατάς αιχμάλωτοτο νου και την καρδιά μου.<br /><br /><br />"Το όνειρο" - Μιχάλης Μπακατσάκης & ΠαντελήςUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-1979446577818357982010-05-15T13:51:00.001-07:002010-05-15T15:11:38.062-07:00Σπιναλόγκα: Ενα νησί, μια παλιά αρρώστια, ένα σήριαλ A,B,Γ μέρος<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S-8cE6BY9FI/AAAAAAAAACE/qPmkJRlSuwI/s1600/spinalogka.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 62px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S-8cE6BY9FI/AAAAAAAAACE/qPmkJRlSuwI/s320/spinalogka.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5471622942898582610" /></a><br /><a href=http://www.megatv.com/article.asp?catid=14693&subid=2&pubid=6857012>http://www.megatv.com/article.asp?catid=14693&subid=2&pubid=6857012</a><br /><br />Posted using <a href="http://sharethis.com">ShareThis</a>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-61352645437144991602010-04-27T10:21:00.000-07:002010-04-27T10:24:19.077-07:00<a href="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S9cdMM69IsI/AAAAAAAAAB8/qt5ZpbS5ZO0/s1600/323-XRWMOLOUX_MAYRO-S.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 300px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5464868768301523650" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S9cdMM69IsI/AAAAAAAAAB8/qt5ZpbS5ZO0/s320/323-XRWMOLOUX_MAYRO-S.jpg" /></a><br /><div></div><br />Πανε δυο μήνες που' χω να σε δω<br />Ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα<br />Ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ<br />για τον Θεό όμως μην νοιάζεσαι για μένα<br /><br /><br />Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις<br />Πως της μορφής σου το πορτραίτο ξεθωριάζει<br />Όμως αληθινά στο λεω δεν πειράζει<br />Κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις<br /><br />Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς<br />να 'ξερες πόσο με πονάς<br />και ύστερα λεει σε είδα να φεύγεις σκυφτή<br />και τρομαγμένος ξυπνώ...<br /><br />Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτης<br />και ο χρόνος σαν να αφήνει μια ελπίδα<br />Για μένα είναι οδυνηρό που δεν σε είδα<br />ν' αστράφτεις μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη<br />τον καθρέφτη<br /><br />Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς<br />να 'ξερες πόσο με πονάς<br />και ύστερα λεει σε είδα να φεύγεις σκυφτή<br />και τρομαγμένος ξυπνώ...Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-44749911799325689142010-03-14T16:53:00.000-07:002010-03-15T07:42:46.193-07:00<a href="http://1.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S55Gt5Bd47I/AAAAAAAAABQ/1-zpI97SPkY/s1600-h/My_heart_is_burning_for_you__by_BlackWitheredRose.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 223px; FLOAT: right; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5448870353379910578" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S55Gt5Bd47I/AAAAAAAAABQ/1-zpI97SPkY/s320/My_heart_is_burning_for_you__by_BlackWitheredRose.jpg" /></a><br />Ξυπνας...γύρω σου σκοτάδι,περιμένεις κάποιος να ανοίξει τις μπαλκονόπορτες να μπει λίγο φως όχι απο τον ήλιο,αυτός έχει ΄φύγει εδω και ώρες...Κοιτάς γύρω σου να δεις αν έχει αλλάξει τίποτα αλλα μάταια,όλα μέσα στο Σκοτάδι μοιάζουν ίδια,ανοίγεις τα φώτα και πάλι όλα ίδια λες και περιμένεις με ένα κλικ να άλλαζαν όλα...Ποιος περιμένει ,όμως, μέσα σε μια νύχτα να αλλάξει η ζωή?Κανείς.(?)Περνάς ώρες ατελέιώτες ακούγοντας μουσική,προσπαθείς να φτιάξεις τη δική σου μουσικη αλλα κάποιος λες και σου πήρε την έμπνευση μέσα απο τα χέρια...έτσι η μουσικη των άλλων σε ταξιδευει εκεί που είσαι μόνος σου αλλα συγχρόνως έχεις σχεδόν όλα αυτα που χρειάζεσαι,γαλήνη,ευτυχία και σου λείπει...τι σου λείπει?το πάθος?ΝΑΙ αυτό είναι σκέφτεσαι αυτό που δίνει σε κάθε άνθρωπο τα βαθύτερα συναισθήματα και συγχρόνως τις ομορφότερες εμπνεύσεις...Άλλη μια μέρα περνάει χωρίς πάθος όμως και αναρωτιέσαι και πάλι που θαμ πρέπει να ψάξεις για να οτ βρεις?ποια κατάσταση θα σου δώσει το πάθος,ποιος έρωτας θα σε ταξιδεψει στον δικό του κόσμο, γιατι πραγματικα μέσα απο αυτόν μπορούν να δημιουργηθούν τα μεγαλύτερα πάθη και θα σε κάνει και πάλι να ταξιδευεται μέσα απο την δική σου μουσική...Γιατί"όλη η ανθρωπότητα είναι πάθος.Χωρίς πάθος η θρησκεία,η ιστορία, τα μυθιστορήματα ,η Τέχνη δε θα υπήρχαν"...Περιμένεις...<br /><br /><span style="color:#33ccff;">...ευχαριστώ την BlackWitheredRose για τη φωτογραφία-</span><span style="font-size:180%;"><span style="color:#ff0000;">http://blackwitheredrose.deviantart.com/ ..</span><br /></span><br /><br /><em></em><strong></strong>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-36108663047098517912010-03-08T19:04:00.000-08:002010-03-08T19:08:55.888-08:00Επιστροφή...Χμμμ...δε ξέρω αν έλειψα σε κανέναν,όχι ότι ήταν αυτός ο στόχος της απομάκρυνσης μου απο το blog...Έπιστρέφω μετά απο καρό όχι για να δημοσιευσω έναν προβληματισμό μου αλλα για να γράψω ότι τις επόμενες μέρες θα δημοσιευσω κάτι...Ευχαριστώ που απαντήσατε στη δημοσκόπηση μου...Με βοηθάτε...τα λέμε σύντομα :-)Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-15010150960039418532010-01-04T14:36:00.000-08:002010-01-04T15:31:47.702-08:00Στο παράξενο μυαλό μου...(2)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S0JtiTJWBgI/AAAAAAAAAAU/kcqLl-Nzlrg/s1600-h/pianocat.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/S0JtiTJWBgI/AAAAAAAAAAU/kcqLl-Nzlrg/s320/pianocat.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5423017337329944066" /></a>Και πάλι αυτό το μυαλό μου δημιούργησε σκέψεις,αλλά δεν φταίει αυτό η μουσική φταίει.Ή μάλλον όχι δεν φταίει κ αυτή που "τεμαχίστηκε" σε τόσα είδη.Ξέρετε τα γνωστά( και άγνωστα για μένα) είδη metal,rock,pop,έντεχνα,λαικά και όλα αυτά τα ονόματα που δεν ξέρω.Με ρωτάνε τι μουσική ακούω?Η απάντηση είναι φυσικα "ό,τι μου αρέσει"...Η μπορεί να ακούσεις και το άλλο "κοίτα τι ακούει ο ηλίθιος.χαχαχαχ"...Η μια "κατηγορία" τα χει με την άλλη,η άλλη με την μία..Γιατί αν ακούσω ένα μελαγχολικό τραγούδι να γίνω emo,το έχω ακούσει κι αυτό, κι αν ακούσω ένα λαικό να μου λένε ότι έπεσα σε κατώτερη κοινωνική τάξη?...Πρέπει ο κάθε άνθρωπος να ακούει μία υποτιθέμενη κατηγορία για να να είναι και στην υποτιθέμενη ομάδα?Όχι,για μένα η μουσική είναι μία...είτε περιλαμβάνει πιάνο με βιολί,είτε μπουζούκι,λαούτο,ηλεκτρικη κιθάρα,κλαρίνο κ.ο.κ...Στο παράξενο μυαλό μου και σε ακόμη λίγα,όπως φαίνεται, η "απόριψη" ενός τραγουδιού δεν έρχεται μόνο και μόνο από το άκουσμα της" κατηγοριάς" αλλά από το άκουσμα του ίδιου του τραγουδιού.Αν αυτό μπορεί και σε ταξιδευει στα μέρη όπου εσύ θες να πας τότε το αγάπησες,αγάπησες τη μουσική,το στίχο,το τραγούδι είτε η μουσική έχει τον έναν είτε έχει το άλλον ρυθμό και όργανο...Ναι έχω να ακούσω πολλά,ότι το παίζω μουσικός,ξερόλας και διάφορα τέτοια που μου αρέσουν...Απλά να ξέρετε ότι το ίδιο γατάκι που κοιμάται στη φωτογραφία θα μπορούσε να κοιμηθεί και πάνω στο μπουζούκι και πάνω στα ντραμς και σε όλα τα μουσικά όργανα..;-)...2010 λοιπον...Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2190704963272709658.post-71882894872472822062009-12-18T01:57:00.000-08:002009-12-18T05:05:30.117-08:00Στο παράξενο μυαλό μου...(1)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/SytSHfoQ44I/AAAAAAAAAAM/sRzN8GW-rcY/s1600-h/__alone_with_the_waves___by_utopic_man.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_N4842m83V_I/SytSHfoQ44I/AAAAAAAAAAM/sRzN8GW-rcY/s320/__alone_with_the_waves___by_utopic_man.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5416513265546093442" /></a>Μες στο παράξενο μυαλό μου λοιπόν τριγυρίζει εδώ και πάρα πολύ καιρό ένας φόβος...Ένας φόβος γι αυτό που λέμε μοίρα,συμπτώσεις και όπως ακούω και από διάφορους "όλα γίνονται για κάποιον λόγο"...Όλα δηλαδή είναι προκαθορισμένα?Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πίστευα σ αυτό που λέμε μοίρα η τουλάχιστον πάντα πίστευα ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας το καθορίζουμε με τις πράξεις μας...όλα άλλαξαν πριν 2,5 χρόνια περιπου.Κ αφού πέρασε καιρός κατάλαβα ότι η μοίρα μου ήταν αυτή και κάτι ήταν αποκλειστικά για μένα και ήρθε με τον πιο περίεργο τρόπο. Συνειδητοποίησα ότι δεν έπρεπε να το αφήσω να φύγει!!...Κ όμως μετά από πολύ καρό έγιναν πράγματα ανεξήγητα,παράξενα σαν να ήταν συνιθισμένα και έφυγε αυτό που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι είναι η "μοίρα μου"! ξαφνικά χάθηκε!!! Αν όντως όλα γίνονται για κάποιον λόγο τότε γιατι<div> ήρθε και έφυγε!!?...Τελικά όλα γίνονται για κάποιον λόγο η όχι????-----------------όταν καταλάβω θα επιστρέψω!</div>Unknownnoreply@blogger.com3