Ιδιος φόβος,ίδιες αναμνήσεις...

Όνειρο ήταν...σε λίγο ξημερώνει...θα αποχαιρετήσω για ακόμη μια φορα το σκοτάδι..:πάλι όμως βλέπεις ότι όπου κι αν πας όπου κι αν καταλήξεις γυρνάς πίσω,νιώθοντας ότι κάτι σου λείπει..Οι μέρες πλησιάζουν΄,δε ξέρεις πως θα το αντιμετωπίσεις,τι θα νιώθεις,σίγουρα θα είναι χειρότερο απτο σημερινό, πιο δύσκολο..Ο ίδιος φόβος σε κηνυγάει άλλες φορές νομίζεις ότι ξεφευγεις αλλες θαρρείς ότι σε έχει πιάσει και σ αφήνει μόνο τότε που κοιτάς το "σωσίβιο"..Μαζί με το φοβό νιώθεις τις αναμνήσεις να σου στοιχειώνουν το μυαλο.Να σου δίνουν ένα συναίσθημα ξεχωριστό και όμως είσαι ανέτοιμος να το αντιμετωπίσεις..''Πάλι είσαι εδω,εσύ΄η ίδια με όλες τις ανασφάλειες σου,το ξέρω ότι δε ξεχνάς πρόλαβα να σε μάθω καλα βλέπεις.Είχες το ίδιο βλέμα που πάντα έλεγες΄φύγε αλλα να είσαι εδω""...Τ ο παρελθόν λένε είναι ο καλύτερος τρόπος να κοιτάξεις το μέλλον.Για να ξανακοιτάξεις το παρελθόν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος......?


Μες τον ύπνο μου απόψε μετ' από καιρό
ήρθε μια παλιά μου αγάπη πάλι στο όνειρο.
Πιάσαμε γλυκειά κουβέντα και μιλήσαμε
πως τα έφερε η μοίρα και χωρίσαμε.
Που ήσουν είπα τόσα χρόνια και με ξέχασες
που είναι η μεγάλη αγάπη που μου έταξες.
Δεν σε ξέχασα ποτέ μου μου είπες σιγανά
ήρθα πλάϊ σου να μείνω για παντοτινά.
Και έστησε η καρδιά για λίγο γλέντι και χορό,
όμως ξύπνησα και είδα ένα όνειρο.
Έλα το απόψινό μου όνειρο με έκανε ευτυχισμένο,
γιατί είδα το κορμάκι τζη πως το είχα αγκαλιασμένο.
Έλα, απόψε σε ονειρεύτηκα και έχω χαρά μεγάλη,
γιατί είδα πως με κοίμιζες στην δροσερή σου αγκάλη.
Έλα, όποτε θες στο όνειρο να 'ρχεσαι να μου φέρνεις
για λίγη ώρα την χαρά να φευγε να την παίρνεις.
Όποτε έρχεται μες το όνειρο, όποτε θέλει εκείνη
κι ύπνο να κάνω ανθρώπινο ποτέ τζη δεν μ' αφήνει.
Έλα, το αποψινό μου όνειρο να 'θελα ξεδιλιάνει
να δεις τι γλέντια και χαρές η καρδιά ήθελα να τα κάνει.
Ένα φιλί στον ύπνο μου ήρθε και έδωσέ μου.
Μέρες γροικώ την γλύκα που άφησέ μου.
Έλα να μπόρουνα να σε θωρρώ εις το όνειρό μου μόνο.
Ετσά θε να παιρνώ καλά χωρίς καημό και πόνο.
Αν ήτανε αληθινά τα όνειρα που βλέπω
μέρα και νύχτα δίπλα μου μωρό μου 'θελα να σε έχω.
'Ελα το όνειρο που είδα οψαργάς, αμάν αμάν, να το ξαναθωρρούσα.
Δεν με νοιάζε λόγω τιμής να μην ξαναξυπνούσα.
Παντοτινό μου, μωρό μου, παντοτινό μου σύντροφο σε έχω στα όνειρά μου,
γιατί κρατάς αιχμάλωτοτο νου και την καρδιά μου.


"Το όνειρο" - Μιχάλης Μπακατσάκης & Παντελής